La Valedora do Pobo insta al Concello de Boiro a apoyar a las asociaciones de mujeres víctimas de violencia de género para actuar contra esa lacra. Lo hace a través de una resolución en la que responde a la queja presentada por el colectivo O Fogar das Mulleres, que preside Verónica Álvarez, y en la que le trasladó su preocupación por los “comentarios vexatorios recibidos da psicóloga do CIM de Boiro” y “os atrancos postos polo Concello de Boiro para ceder á asociación un espazo municipal de reunión e as deficiencias do CIM na atención a vítimas de violencia de xénero, nomeadamente respecto á atención a menores e á negativa a emitir informes e acreditacións que cumpran a lexislación vixente, entre outros temas”, precisó. 

O Fogar das Mulleres señala que la Valedora hace hincapié en el análisis de los hechos en el derecho que tienen las víctimas a la reparación del daño causado y que recuerda que este principio debe estar presente de forma transversal en todos los procedimientos y niveles de actuación. Este colectivo indica que la alta comisionada gallega dice que es necesario promover el asociacionismo de las mujeres y facilitar el acceso a la atención psicológica y le sugiere al Concello la elaboración de un programa de promoción de la igualdad y lucha contra la violencia de género. Y añade que el informe de la Valedora llega tras remarcar que mientras haya mujeres víctimas de violencia de género “evidentemente queda moito por facer”, y de que hiciese hincapié en que “a forma que hai de poder axudar a evitar ese tipo de situacións, en primeiro lugar é coñecelas e visibilizalas”. 

Desde el colectivo que preside Verónica Álvarez indicaron que la resolución de la Valedora do Pobo recoge que “a Asemblea Xeral de Nacións Unidas sinala as seguintes cinco medidas que deben ser contempladas no
marco da reparación: Restitución, Indemnización, Rehabilitación, Satisfacción, e Garantía de non repetición,” haciendo hincapie en que “a intervención reparadora cara as vítimas supón atender as consecuencias inmediatas destas agresións na súa saúde, economía, contorna laboral, afectiva, o seu dereito á xustiza etc. á vez que dispón de sistemas de atención e recursos para dar un seguimento ás secuelas desta violencia”.
O Fogar das Muilleres señala que la Valedora sostiene que las integrantes de dicha asociación, no sólo no se llevaron adelante medidas de reparación y atención a las consecuencias inmediatas dde las agresiones en su salud, economía y entorno laboral, entre otros ámbitos, pues varias de ellas quedaron sin viviendao están en situación precaria y no tuvieron respuesta del CIM ni de los Servizos Sociais de Boiro, "senon que no canto sufriron violencia institucional en forma de difamación, burlas, humillacións, etc.", puntualizó.

Dicho colectivo de mujeres sostiene que la psicóloga del CIM de Boiro sigue trabajando pese a que fue cesada por el pleno en el pasado mandato -el mismo que instó al cese de la edila de Igualdade- “e está a ser investigada polo Colexio de Psicoloxía de Galicia por estes mesmos feitos”, incide O Fogar das Mulleres, que agrega que la resolución de la Valedora es clara: “promover o asociacionismo das mulleres e facilitar o acceso á atención psicolóxica son dous alicerces na intervención local contra a violencia de xénero”. O Fogar das Mulleres dice que la resolución “confirmar o que levamos defendendo todo este ano. Merecemos apoio por parte das institucións creadas expresamente para apoiarnos”, y añade que “unha vez que consegues saír da relación de violencia o que menos esperas e recibir maltrato por quen debería axudarte. Se tanto lle preocupamos ao Concello o mellor que pode facer é deixar de acusarnos de mentireiras, deixar de mentir sobre nós, deixar de atacar ás únicas persoas que nos teñen axudado, deixar de difamarnos, deixar de ameazarnos, e ofrecernos o que nos prometeron o 25N: a continuidade das profesionais do CIM anteriores con atención adecuada para nós e as nosas crianzas, un local municipal e apoio dos servizos sociais”.

Desde este colectivo dicen que “sabemos que aínda moitas mulleres están coma nós estabamos hai non tanto: desesperadas, illadas, sen forzas, anuladas, sufrindo en silencio porque a violencia machista aínda é unha humillación para quen a padece e non para o agresor. Por iso formamos a asociación, porque queremos axudar a outras mulleres, que saiban que en nós e nas nosas xuntanzas teñen un fogar seguro, confidencial e sen xuízos. Que estamos xuntas e queremos seguir tecendo rede con outras asociacións, administracións e institucións, pois pensamos que só apoiándonos unhas noutras poderemos eliminar esta lacra que segue aumentando e nos avergoña como sociedade”.