Julia Becerra Malvar, recoñecida figura histórica en Ribadumia e condesa de Barrantes, entra ao Álbum de Galicia. Trátase dunha colección dixital de biografías do Consello da Cultura Galega (CCG), presentada en 2020, sobre persoas que destacaron en diversos ámbitos.

Tamén coñecida como “Condesa Boa”, naceu en 1892 en  Salcedo, filla de Manuel Becerra Armesto, que foi alcalde de Pontevedra, e de Josefina Malvar, que pertencía a unha familia de gran relevancia política, curmá da escritora Emilia Pardo Bazán. Pasou a súa nenez en París, onde estudou deseño de moda, canto e piano. 
Tras o seu título nobiliario “agóchase unha muller fascinante, que non tivo medo a meterse en política”, polifacética, “chegou a cantar na Scala de Milán, e foi anfitrioa do Pacto de Barrantes, considerado a orixe do primeiro Pacto de Autonomía de Galicia” afirma a xornalista Maruxa Alfonso, autora da entrada que onte se publicou na web do CCG. 

Casou co avogado valenciano, Vicente Sagarriga Martínez del Pisón, Conde de Creixell, Barón de la Pobadilla e Señor de Ortells, tres meses despois de coñecérense e “como regalo de voda, a parella recibiu o Pazo de Barrantes”. Tiveron dúas fillas: Julia e Cristina Sagarriga Becerra. Foi unha “firme defensora da lingua e da cultura galegas”. 

Así, ofreceu en setembro de 1930 o seu pazo como escenario para firmar o coñecido como Pacto de Barrantes, considerado a orixe do primeiro Pacto de Autonomía de Galicia, nunha xuntanza na que participaron Castelao, Otero Pedraio, Casares Quiroga ou Villar Ponte.

Chegou a “presentarse ás eleccións ao Congreso dos Deputados no ano 1936 representando a un partido galeguista, republicano e conservador” malia que non saíu elixida. 

A morte do seu home foi pouco antes do alzamento militar, tralo que comezou a prestar axuda no “Socorro Blanco”, organización clandestina que axudaba a fuxir a persoas que estaban en perigo. Foi enfermeira voluntaria e, durante a Segunda Guerra Mundial, percorreu Europa atendendo aos feridos da guerra en hospitais e campos de refuxiados. Alí coñeceu ao que sería o seu segundo marido, Frank Erik Arbenz, director suízo desta organización a nivel internacional, que finou en 1962. Con todo, recolle a entrada, “o golpe máis forte que lle deu a vida sucedeu o 21 de abril de 1967 en Briviesca, na provincia de Burgos. O coche no que viaxaban as súas dúas fillas e dous dos seus netos sofre un terrible accidente, no que falecen os catro”.

En Barrantes coñécena co alcume da “Condesa Boa” porque doou os terreos sobre os que está construído o centro educativo que leva o seu nome. Tamén doou os terreos nos que se levanta o mercado e o local da asociación de veciños e os que acollen a capela na honra de Santo Isidro, construída por petición expresa de Julia Becerra. Morreu en Madrid en 1974 e as súas cinzas, despositadas inicialmente na capital, trasladáronse ao cemiterio de Barrantes en 2009.