Ana Abalo é de Loenzo e dende sempre vive moi pegada á realidade da parroquia de Rubiáns. Dende o mes de decembro é a presidenta do colectivo veciñal que durante anos estivo capitaneado por Xurxo Abuín. Este decidiu pechar a súa etapa dentro da directiva da asociación que agora pasa ás mans do equipo dirixido por Ana Abalo. É ela a que nos fala de presente e tamén de futuro.

Houbo momentos no que parecía que a asociación veciñal de Rubiáns ía desaparecer por falta de alternativa na presidencia. Por que decidiu dar o paso?

Pois precisamente para evitar iso. A asociación levaba tempo practicamente inactiva, convocaron unha asamblea extraordinaria e propuxéronme participar na directiva. Ao principio penseimo porque non teño experiencia en dirixir unha asociación, pero despois convencéronme. Hai dúas persoas que seguen na nova directiva que xa estaban, animáronme e fun de cabeza. E aí estou, con todas as ganas.

Agora estase revitalizando un pouco o movemento veciñal en Vilagarcía, pero certo que anos atrás esmorecía...
Si, e por iso me daba pena que desaparecera. Pasar por alí e que o centro social estivese pechado. Acórdome de momentos de moita actividade como a Festa do Carneiro ou a da Camelia. Había que tentar darlle un empuxón de novo. Eu entendo que esmorezan as asociacións porque é un traballo que queima moito.

Cústalle participar á xente nas actividades da asociación?
Agora que empezamos con certa programación notamos que si, que á xente lles costa volver. Son consciente de que hai persoas que pensan que estando ao fronte dunha asociación que te vas lucrar, pero o certo é que é un traballo altruísta do que só recibes a satisfacción persoal. Implica dedicarlle moito tempo libre e da familia. Supoño que isto pasará tamén noutras asociacións do municipio.

Nas parroquias e no rural hai a sensación de que son as asociacións as que tiran do carro á hora de organizar cousas, non é así?
Si. Hai ese sentimento de que as aldeas están un pouco olvidadas. Todo se fai no centro cando todos somos veciños de Vilagarcía e todos participamos cos nosos impostos. Notamos ese sentimento de abandono e de apatía.

Comeza unha nova era no colectivo veciñal. Que propostas ou ideas tedes a curto prazo?
Pois tanto eu como outra compañeira tivemos entrevistas cos profesores que están dando os cursos. A nosa idea é facer máis actividades e que sexan para todas as idades, non só para as amas de casa ou os rapaces pequenos. Queremos atraer tamén aos adolescentes con propostas que lles resulten atractivas e que, polo tanto, os animen a estar. Por iso xa lles pedimos dende xa aos veciños que participen na vida da asociación e que suxiran e propoñan cousas. Imos colocar un buzón de suxerencias no bar do centro social para que todo o mundo opine e colabore. Tamén en persoa, claro, eu estou aberta a todo. Que a xente diga o que lle apetece e nós tentaremos levalo a cabo.

Que demandas detectades entre os veciños para melloras na parroquia?
En decembro tivemos unha reunión co alcalde para presentarnos como nova directiva e o primeiro que lle pedimos é que nos puxesen o centro social en condicións. Ten humidades e filtra auga e a todos os que imos alí nos dá un pouco de pena. O que necesitamos é un centro adecuado para que as actividades que se desenvolvan alí se fagan nun entorno axeitado. Por exemplo cando chove fanse uns charcos na entrada do Auditorio que son espantosos. Por outra parte hai anos que se empezou a instalar unha caldeira e falta que lle poñan un programador, polo que xa teriamos calefacción. É un paso. Por suposto estamos abertos a que os veciños nos trasladen as súas demandas.